...balen zeg...
..snik...
...snotter...
...want onze E2 leed na 13 wedstrijden de eerste nederlaag (3-8, 2-3 met rust). Tegen de Leidsche en Oegstgeester Hockey Club kon een mooie voorsprong niet worden vastgehouden en maakte E2 kennis met een tegenstander van een ander kaliber. Verliezen was natuurlijk wel wennen na 13 simpele zeges ondanks dat een spannende, energieke wedstrijd zich voor onze ogen had ontsponnen. Het was (zoals zo vaak) Pollux dat na 10 minuten een voorsprong nam en die even later verdubbelde naar 2-0. Maar toen gebeurde er iets ongrijpbaars en kreeg LOHC vat op het spel van Pollux. Met snelle counters kregen we de 1-2 en 2-2 te verwerken en moesten we voor het eerst met een achterstand de rust in. Dat was even schrikken, en een paar jongens spraken hun frustraties uit. Maar niemand was tot dan iets verwijten, en ook nieuwkomer Tim van Ewijk deed zijn uiterste best om zijn draai te vinden in het team.
In de tweede helft kreeg E2 onvoldoende vat op de tegenstander, die uitliep naar 2-6 voordat Melle het doel van LOHC weer eens vond. Dat het aantal tegentreffers uiteindelijk op 8 bleef steken, maakte niet echt meer uit wat verliezen op zich doet een beetje pijn. "Krijgen we nu nog wel een beker?" werd gevraagd en de blessures deden net iets meer en langer zeer. Maar terecht werd in de nababbel vastgesteld dat onze jongens hard hadden gewerkt en dat nog eens goed kon worden nagedacht over het wisselbeleid. Verder: uithuilen en wraak nemen tegen Hudito?
Doelpunten: Yarin (2), Melle (1).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten